ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΦΛΩΡΙΔΗ

Ἀθήνα 5/06/2008,

Πρὸς
Τὴν Ἀξιότιμη Ὑπουργὸ τῶν Ἐξωτερικῶν
κὰ Θεοδώρα Μπακογιάννη

Κοινοποιεῖται:

-Γραφεῖο Πρωθυπουργοῦ
-Γραφεῖο Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη
-Γραφεῖο Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος
Ἀξιότιμο Κὸ Ὑπουργὸ Ἐσωτερικῶν
-Ἀξιότιμο Κὸ Ὑφυπουργὸ Δημόσιας Τάξης
-Ἀξιότιμο Κὸ Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου
-Ἀξιότιμο Κὸ Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν Θές/νίκης
- κ. Ἀρχηγὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας
-κ. Γενικὸ Ἀστυνομικὸ Δντὴ Περιφέρειας
Κεντρικῆς Μακεδονίας
-κ. Ἀστυνομικὸ Διευθυντὴ Χαλκιδικὴς
-κ. Πολιτικὸ Διοικητὴ τοῦ Ἁγίου Ὅρους
-Ἱερὰ Κοινότητα Ἁγίου Ὅρους
-Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου



Ἀξιότιμη Κυρία Ὑπουργέ,

Ἔχω τὴν τιμὴ νὰ σᾶς ἐνημερώσω σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου τοῦ Ἁγίου Ὅρους, γιὰ ὅτι ἀληθὲς ἰσχύει μέχρι σήμερα ἀντικρούοντας τὶς ἀπὸ 20/05/2008 ἀπόψεις τοῦ κ. Βασιλείου Φλωρίδη, Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Θές/νίκης.

Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ ἀπόψεις τοῦ κ. Φλωρίδη βασίζονται σὲ ἀνακρίβειες, οἱ ὁποῖες προσεγγίζουν ἀσύστολα ψεύδη ποὺ ὑποτιμοῦν τὴ νοημοσύνη καὶ τὶς γνώσεις καθενὸς ἐκ τῶν ἀξιοτίμων καὶ ὑψηλῶν προσώπων τῆς πολιτείας, σὲ ὅσους ἀτυχῶς ἔχουν κοινοποιηθεῖ ἀπὸ 20/5/2008 οἱ ὡς ἄνω ἀπόψεις του.
Μετὰ τὸ Α΄ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ποὺ ἀφορᾶ τὸ ἄρθρο 105 τοῦ Συντάγματος καθὼς καὶ τὸν ΚΧΑΟ, ὅπως σαφῶς ὑφίσταται καὶ χαρακτηρίζει τὴν τόσο ἐπιθυμητὴ νομιμότητα τὴν ὁποίαν τόσο πολὺ διατείνεται, φαίνεται ὅτι παρασύρεται ὡς πρὸς τὸ Β΄ -ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, ὅπου οἱ πολλὲς ἀνακρίβειες ἀφήνουν πολλὰ ἐρωτηματικά.
Ὅμως αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία γιὰ τὸ αἴσθημα τοῦ δικαίου καὶ τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ προσπάθεια περιφρούρησης μίας Ἱερᾶς πραγματικότητος ποὺ συνδέεται μὲ τὴν Ἱερὰ Παρακαταθήκη, δηλαδὴ ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴ μακραίωνα Ἱστορικὴ συνέχεια καὶ Παράδοση τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου στὸ Ἅγιο Ὅρος.
Δικαίωμα νὰ ὁμιλεῖ κανεὶς περὶ τῆς Πανιέρου αὐτῆς Μονῆς, ἔχει μόνον ὅποιος ἀναλώσει βίον, πνευματικὴν ἄσκηση, διακονίαν καὶ πλήρη αὐτοδιάθεση, ὅπως ἔχουν ἀφιερώσει κατὰ τὴν ἀρνησΐυλον καὶ ἀρνησίκοσμον διατριβὴν τῶν οἱ Πατέρες ὑπηρετήσαντες ἀπὸ μερικὲς δεκάδες χρόνια μέχρι καὶ 84 χρόνια ὁ καθένας, μοναχικοῦ βίου (ὁ γηραιότερος γέρων-Γρηγόριος 105 ἐτῶν).
Ἄλλο δικαίωμα νὰ ὁμιλεῖ κανεὶς περὶ τῆς ὡς ἄνω Ἁγίας Μονῆς, ἔχει μόνο ὅποιος ἐγκρίνεται καὶ συνυπάρχει μέσα ἀπὸ τὴν ἀδελφότητα τῆς ὁποίας οἱ ἐσωτερικὲς ἀποφάσεις καὶ κανονισμοί, χαρακτηρίζουν τὴν εὔρυθμο λειτουργία καὶ διαδοχὴ ὅπως ὁρίζει καὶ ὁ ΚΧΑΟ.
Ἡ μέχρι σήμερα πνευματικὴ πορεία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου ἀποτελεῖ τὸ βαρόμετρο τῆς Πατρώας Παραδόσεως καὶ Ἱστορικῆς συνέχειας στὸ Ἅγιον Ὅρος ὅπως μας παρεσχέθη ἀπὸ τοὺς προασκηθέντας Ἁγίους ὅπως τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Πατριάρχου Κῶν/πόλεως, τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Ρώσσου, τοῦ Ἁγίου Ἀγαθαγγέλου, τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, τοῦ Ἁγίου Δομετίου, τοῦ Ἁγίου Δαμιανοῦ καὶ λοιπῆς πλειάδος Ἁγίων (της αὐτῆς συνταγῆς) μέχρι τοὺς «συγχρόνους» προκεκοιμημένους.
Ναί, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου ἀπὸ τὸ 1972 ἀναγκάστηκε νὰ διακόψει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη διότι ἀκολούθησαν ὡς ὄφειλαν τὸν ΙΕ΄ Ἱερὸν Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου …(τὸ δικαίωμα καὶ τὸ καθῆκον «διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου» Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος καινοτομεῖ περὶ τὴν Πίστιν), καθὼς καὶ ὁ 31ος Ἀποστολικὸς Κανών. Οἱ κανόνες αὐτοὶ ὁρίζουν ὅτι: «οἱ διακόπτοντες τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, πρὸ Συνοδικῆς διαγνώμης, ὄχι μόνον δὲν κάνουν σχίσμα - ἑπομένως δὲν εἶναι σχισματικοὶ – ἀλλὰ εἶναι καὶ ἄξιοι τιμῆς ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους». Ἄλλωστε, κορυφαῖοι Πατέρες διέκοψαν κατὰ καιροὺς τὸ μνημόσυνο πρὸ Συνοδικῆς ἀποφάσεως (Ἄγ. Γρηγόριος ὁ Νανζιανζινός, Ἄγ. Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, Ἄγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, Ἄγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, Ἄγ. Γερμανὸς Κῶν/πόλεως, τὸ Ἅγιον Ὅρος ἐπὶ Ἰωάννου Βέκκου, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός) καὶ ἄλλοι Ἅγιοί της Ἐκκλησίας μας διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τῶν Πατριαρχῶν καὶ ὅμως σήμερα χαίρουν τῆς Θείας Χάριτος.
Η Ι.Μ. Ἐσφιγμένου δὲν ἐντάχθηκε σὲ καμμία παλαιοημερολογίτικη παράταξη ὅπως ὑποστηρίζουν …, διατηρεῖ μόνον μὲ κάθε ἀκρίβεια τὴν Πατρώα Πίστη καὶ τὸ Πάτριο ἑορτολόγιο, ὅπως ὁρίζει ὁ ΚΧΑΟ καὶ ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ οἱ κάτωθι ἱστορικὲς ἀποφάσεις 378/80,- 379/80,- τῆς Ὁλομελείας τοῦ Ἀρείου Πάγου,- καθὼς καὶ ἀντίστοιχές του Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας 494/97 καὶ 495/97, ποὺ ὁρίζουν ὅτι: Οἱ Παλαιοημερολογίτες δὲν εἶναι οὔτε σχισματικοί, οὔτε αἱρετικοὶ διότι δὲν ἔχουν καταδικαστεῖ μέχρι σήμερα ἀπὸ καμμία Σύνοδο.
Ὅσο γιὰ τὸν χλευαστικὸ ὄρο «παλαιοημερολογίτικη», δὲν σημαίνει ὅτι τὸν ἀνακάλυψαν οἱ Ἐσφιγμενίτες Πατέρες ἐνῶ οἱ ἄλλες 19 Ἱερὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους διαφέρουν… νεωτεριστικά.
Δὲν ἀνεκόπησαν ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου Ὅρους διοικητικά!
Δὲν ἀπέσυραν αὐτοὶ οἱ ἴδιοι τὸν ἀντιπρόσωπον τῶν ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα.
Δὲν ἀπέκοψαν τὴν Ἱερὰ Μονὴ ἀπὸ τὴ Ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία.
Δὲν ἔχουν δικό τους Ἀρχιεπίσκοπο, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μνημονεύουν κανένα δεδομένου ὅτι πρὸς στιγμὴν (γιὰ ὅσο διαρκεῖ ἡ αἵρεσις) θεωροῦν χηρεία τοῦ θρόνου! Τὴ χηρεία αὐτὴ ἐπικρότησαν καὶ ὄχι μόνον, διακόπτοντες τὸ μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχη ἀπὸ τὸ 1972 μέχρι τὸ 1994, 12 Ἱερὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ οἱ Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος.
Δὲν ἀσκοῦν καμμία προπαγάνδα ἐναντίον τοῦ Πατριάρχη οὔτε ὑβρίζουν αὐτόν, ἐλέγχουν μόνον ὁμολογιακὰ ὅπως ὁρίζουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τοῦ Πηδαλίου.
Στὴν προσπάθειά μας νὰ ἀναχαιτίσουμε τὴν ὡς ἄνω παραπληροφόρηση καὶ τοὺς ἐπισυρόμενους κινδύνους νὰ διασπαροῦν ἐπικίνδυνες καὶ ἐγκληματικὲς ψευδεῖς εἰδήσεις, ὑποτιμώντας κάθε ἀρχὴ καὶ ἐξουσία αὐτοῦ τοῦ τόπου, ἀποκαθιστοῦμε τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὡς κατωτέρω:


Τελείως παρανόμως ἐξεδίωξαν τὸν ἀντιπρόσωπόν μας (τῆς παλαιφάτου καὶ γνησίας Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου) ἀπὸ τὴν Ἱερὰν Κοινότητα, ὅπου ὁ ΚΧΑΟ ὁρίζει σαφῶς ὅτι γιὰ κανένα λόγο καὶ πέραν τοῦ ἑξαμήνου δὲν μπορεῖ ἂν ἐκδιωχθεῖ οὐδείς.
Ἐπὶ 33 χρόνια πλαστογραφοῦν τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Ἡγουμένου, χρησιμοποιώντας τὸ «ἀντ’ αὐτοῦ» σὲ διάφορα ἐπίσημα ἔγγραφα καί… κάθεται ἄλλος στὴ θέση μας ὡς «ἐξουσιοδοτημένος» ἀντιπρόσωπος.

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ 1974, γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τῶν Πατέρων, καθαιρεῖ τὸν τότε Ἡγούμενο Ἀθανάσιο παρανόμως καὶ καταχρηστικά, καθὼς καὶ τοὺς τρεῖς μοναχοὺς Π. Ἐφραίμ, Π. Κυριακὸ καὶ Π. Χαρίτων.

Σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὶς δῆθεν ἀνακρίβειες εἰς τὸ ἡμέτερο περιοδικὸ «Βοανεργές», δὲν εἶχαν τὸ θάρρος τῆς γνώμης καὶ τὴν εὐθύτητα τῆς ἀλήθειας ὥστε νὰ ἀναφερθοῦν στὴν ταπεινή μας διόρθωση. Ἀφορᾶ μία λεπτομέρεια ποὺ ἐγράφη στὸ τεῦχος 33 καὶ διορθώθηκε μετὰ τῆς συγγνώμης μας στὸ τεῦχος 35, δηλαδὴ τρεῖς ὁλόκληρους μῆνες προτοῦ γραφεῖ καὶ ἀποσταλεῖ ἡ ἐπιστολὴ τοῦ κ. Φλωρίδη (γιὰ τὸ πατριαρχεῖο Μόσχας).

Τὸ Πατριαρχεῖο καταπατᾶ Ἱεροὺς Κανόνες τοῦ Πηδαλίου καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας ὅταν ἀποσχηματίζει μοναχοὺς παρανόμως. Ὅπως ἔχει ἀποφανθεῖ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (βλέπε σχέτ. φώτ. 1) ἀπὸ γνωμάτευση τοῦ κανονολόγου Κωνσταντίνου Μουρατίδη (ἀρχεῖα Μονῆς, 199/74): «…ἡ μοναχικὴ ἰδιότης εἶναι κατὰ τὴν ὁμόφωνον ἄποψιν τῶν Ὀρθοδόξων κανονολόγων, ἰσόβιος, ὁριστικὴ κὰ ἀμετάκλητος καὶ φέρει χαρακτήρα ἀνεξάλειπτον...».
Μία αὐθαιρεσία τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ἐκπλήσσει εἰλικρινά, ὅταν προτρέπει τοὺς ἀντιπροσώπους τῶν Ἱερῶν Μονῶν (βλ. σχέτ. φώτ. 2), ἀριθ. πρώτ. 1166/94… Ἱεροσφραγίστου Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς «…νὰ μὴν ἔχουν καμμία συνεργασία στὴν σύναξη μὲ τοὺς ἀντιπροσώπους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου!».

Πληροφοροῦμε τοὺς πάντας ὅτι τὴν 5/03/99, ΕΞΕΛΕΓΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ὁ σημερινὸς καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου κ. Μεθόδιος, σύμφωνα μὲ τὸν ΚΧΑΟ καὶ τὸν ἐσωτερικὸ κανονισμὸ τῆς Μονῆς. Τὸ μοναστήρι μας ὄχι μόνο δὲν τήρησε «σιγὴν ἰχθύος» κατὰ τὶς ψευδολογίες, ἀλλὰ ἐνημέρωσε κανονικῶς καὶ ὅπως ἔπρεπε τὴν Ἱερὰν Κοινότητα καὶ ἑπομένως τὸ Πατριαρχεῖο τὸ ὁποῖο τελικὰ δὲν ἐνημερώθηκε ποτέ, ἡ δὲ Ἱερὰ Κοινότης ἐπέστρεψε τὰ ἔγγραφα ὡς (κατ’ αὐτήν) ἀπαράδεκτα.

Ἐπὶ τῆς ψευδολογίας «δραστηριότης προπαγάνδας κατὰ τοῦ Βαρθολομαίου» (ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ κ. Φλωρίδης), δὲν ὑφίσταται ἐπ’ οὐδενί… Τὸ μόνο ποὺ τονίζει ὁ Γέροντας Μεθόδιος εἶναι ὅτι ὁ Πατριάρχης ΜΑΣ, ἀκολουθεῖ κακοδοξίαν, μὲ καταπάτηση Ἱερῶν Κανόνων, καθὼς καὶ μὲ τὰ περίφημα ἀνοίγματα πρὸς τὴ Δύση (Φανάρι 30/11/06) μὲ σκοπὸ τὴν Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν ἐνῶ σαφῶς πολλοὶ Ἅγιοι κατὰ καιροὺς ὅπως ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας, εἶχε ἀρνηθεῖ μὲ τὸ σχετικὸ ρητὸ τοῦ τότε Πάπα Ρώμης Εὐγενίου Δ΄ (1438): «Ὁ Μάρκος δὲν ὑπέγραψεν, οὐδὲν ἐποιήσαμεν». Ἐπισυνάπτεται τεῦχος ἐγκρίτου περιοδικοῦ «ὁ Σωτήρ» (πανελληνίου ἑνώσεως Θεολόγων), σχέτ. φώτ. 3.
Σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὶς παρατηρήσεις τοῦ κ. Φλωρίδη περὶ δῆθεν ἀρνήσεως τῆς Μονῆς πρὸς τὴν ἁρμόδια ἐπιτροπὴ ἐλέγχου κτηρίων καὶ κειμηλίων, νὰ τοὺς ἐπιτρέψει τὸν ἔλεγχο… ἀπαντᾶμε ὅτι ἀπαντήσαμε καὶ στοὺς ἴδιους τότε: «… Εἴμαστε θετικοὶ νὰ γίνει ὁ ἔλεγχος χωρὶς ἀντιρρήσεις, ἀρκεῖ νὰ γίνει μὲ νόμιμες διαδικασίες τὶς ὁποῖες δὲν τήρησαν!». Δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ χρειαζόταν καὶ ποὺ ἔγινε ἐκ τῶν ὑστέρων, (ἅ) ἐπιστολὴ πρὸς τὸ ἡγουμενοσυμβούλιο τῆς Μονῆς, ὅπου ἀναγιγνώσκεται καὶ ἀνακοινώνεται ἡ πρόθεσις τῆς ἐπισκέψεως, (β) ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα ποὺ φανερώνουν ὅτι τὰ ἄτομα αὐτὰ (ἡ ἐν λόγῳ ἐπιτροπή), εἶναι ἐξουσιοδοτημένα κανονικὰ ἀπὸ τὶς ἀρχές. Βεβαίως τίποτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ δὲν εἶχαν τηρηθεῖ, ὅμως ἐμεῖς καλή τη προαιρέσει τοὺς ἐπιτρέψαμε ὁτιδήποτέ μας ἐζήτησαν καὶ γνωριστήκαμε προσωπικὰ ἀφοῦ τοὺς φιλοξενήσαμε μὲ εἰδικὲς τιμές.
Ὅτι ἀφορᾶ τὸ θέμα κειμήλια… ὄχι μόνο δὲν ἀγνοοῦνται, ἀλλὰ ἐμεῖς πρῶτοι καλέσαμε τὴν ἐπιτροπὴ νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ σκευοφυλάκιο μὲ ὅλα τὰ ἐκθέματα ἄριστα συντηρημένα καὶ μὲ ἀνάλογο σεβασμὸ τακτοποιημένα, πράγμα στὸ ὁποῖο συνεφώνησε ἀπολύτως καὶ ἡ ἐπιτροπή.

Ποτὲ δὲ μνημονεύσαμε ἐκφώνως ἢ χαμηλοφώνως καὶ κατὰ τὴν Ἱερὰ Λειτουργία κανένα Ποιμενάρχη καὶ ἑπομένως οὔτε τὸν Χρυσόστομο Κιούση, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ κ. Φλωρίδης. Στὸ… «ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἠμῶν», σκέτο, ἐννοοῦμε ὅτι ἡ θέσις αὐτὴ χηρεύει γιὰ ἐμᾶς, διότι ὡς προανεφέρθη ὁ θρόνος τοῦ Πατριαρχείου κατέχεται ἀπὸ ἄτομο ποὺ κηρύσσει αἵρεσιν γυμνή τη κεφαλὴ (ἂν θέλουμε νὰ τηροῦμε τοὺς Κανόνες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ὁμολογοῦμε μὲ κάθε κόστος τὶς ἀξίες τῆς Πίστεώς μας γιὰ τὶς ὁποῖες βρεθήκαμε σὲ αὐτὸ τὸ ζηλωτικὸ Μοναστήρι). Ἀντιθέτως ἡ νέα ἀδελφότητα τῶν 5 ἀτόμων ἐπισκέπτεται διαφόρους ναούς, ἄλλοτε μὲ τὸ νέο καὶ ἄλλοτε μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο, κατὰ τὸ δοκοῦν σὲ Ἀθήνα, Εὔβοια καὶ ἀλλαχοῦ. Βεβαίως, ὀφείλουμε νὰ δεχθοῦμε ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση ὁ ΚΧΑΟ δὲν ἀσχολεῖται καὶ δὲν προβλέπει γιὰ τὸ τί κάνουν οἱ μοναχοὶ ὅταν βγαίνουν ἔξω (μεγάλη κουβέντα…) ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος, ἀλλὰ γιὰ τὸ τί κάνουν μέσα σὲ αὐτό.
Τέλος, μὲ ἀγανάκτηση ἀναφωνοῦμε ὅτι δὲν εἴμαστε ἐμεῖς αὐτοὶ ποὺ παρὰ τοὺς κανόνες, πήραμε στὰ χέρια μας λοστοὺς καὶ βαριοποῦλες ἀφ’ ἑνὸς νὰ καταστρέψουμε τὰ ἱστορικὰ καὶ παραδοσιακὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ τραυματίσουμε Ὀρθοδόξους ἀδελφοὺς καὶ δὴ Ἁγιορεῖτες μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι προϋπῆρχαν τῶν 5 νέων διεκδικητῶν τοῦ παραλόγου. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχει καὶ τὸ φιλμάκι ποὺ φανέρωσε τὰ ἄγρια σχέδια τῶν Κατσουλιέρηδων. Σκεφθεῖτε νὰ μὴν ὑπῆρχε ἕνα τέτοιο θεόσταλτο τεκμήριο, πόσο φαντασιόπληκτους θὰ μᾶς θεωροῦσαν!
Ἀρέσκονται ἐπίσης, μὴ ἔχοντας ἄλλο τί ἀποδεικτικό, νὰ ὑπερτονίζουν συνεχῶς τὴν ἀπόφαση 736/2005 τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ὅπου τὸ Ἀνώτατο αὐτὸ Διοικητικὸ Δικαστήριο, ἀπέρριψε τὴν αἴτηση τοῦ Γέροντος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου… ἡ ὁποία (ἅ) δὲν καταδικάζει καὶ (β) θεωρεῖ ἑαυτὸν ὡς μὴ ἁρμόδιο ὄργανο, λόγω εἰδικοῦ θρησκευτικοῦ ζητήματος.
Ὑπενθυμίζουμε στὸν κ. Φλωρίδη, τὴν ἀναφορὰ τῆς Ἑνώσεως Νομικῶν-Δικαστῶν Βορείου Ἑλλάδος 14/03/2008 (σχέτ. φώτ. 5), καθὼς καὶ ἀπὸ τὸν Σύλλογο «Νέων Δικηγόρων» Πειραιᾶ 20/01/2008 (ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα στὸ διαδίκτυο), παρόμοια τῶν ὁποίων περιμένουμε ἀπὸ τὸ Δικηγορικὸ Σύλλογο Ἀθηνῶν καὶ ἀπὸ ἄλλους Συλλόγους.
Ἐπιτέλους ἂς μάθει ὁλόκληρη ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ὅτι ὅλος αὐτὸς ὁ ἀπάνθρωπος διωγμὸς καὶ τὸ ἐμπάργκο τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου ποὺ ἔχουν ἔντεχνα κατασκευάσει μὲ πλάγια μέσα τὸ Νομικὸ Πλαίσιο μίας παρανόμου ἀδελφότητος, ἡ ὁποία τὴ βοηθεία ἄλλων ποινικοποιεῖ τὸ θάνατο μοναχῶν, καταδικάζει παράνομα στὸν ἀργὸ διὰ πείνας θάνατον, ἀφαιρεῖ ἢ καταπατᾶ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ θρησκευτικὲς ἐλευθερίες γιὰ δυὸ κυρίως λόγους:
(1) γιὰ τὰ λεφτὰ …!
(2) γιὰ τὰ ὑποσχόμενα στὸν Πάπα καὶ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅπως ἐπιβάλλεται.


ΖΗΤΑΜΕ:

Ἀπὸ μὲν τὴν πολιτεία νὰ ἀφήσει ἐλεύθερο τὸ ἔργο καὶ τὴν ἁγία ἄσκηση τῶν Πάτερων τῆς Μονῆς, καθὼς καὶ τοὺς προσκυνητᾶς πολυπληθεῖς ὀπαδοὺς ποὺ ἔχουν καὶ διατηροῦν τὴν μετάνοιά τους ἐκεῖ.

Ἀπὸ δὲ τὴν Ἱερὰ Ἐπιστασία καὶ τοὺς ἐπιδόξους ἀπὸ τὸ πουθενὰ τῆς Νέας Ἀδελφότητος… νὰ πάρουν τὰ λεφτὰ … ὅσα καὶ ἂν εἶναι δὲν μᾶς ἐνδιαφέρουν καὶ νὰ μᾶς ἀφήσουν ἥσυχους στὴν ἐπιτέλεση τοῦ καθήκοντος καὶ στὴν συνέχεια τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καὶ μοναδικῆς Ὀρθοδόξου Πατρώας Ἱστορίας στὸν Τόπο μας.



Μετὰ τιμῆς,

Ἀθανάσιος Ν. Παπαγεωργίου
Ἰατρὸς – Χειρουργὸς
Διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου :
«Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Παιανίας,
τήλ:210-6642641