ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ "ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ" ΣΤΗ ΧΟΥΣΜΟΥΖΑ ΠΑΙΑΝΙΑΣ

1η Επέτειος ενός ακόμα θριάμβου
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΑΝΙΑ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΑΘΩΩΣΗ
"ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΑΥΜΑ"


Πέρασε ήδη ένας χρόνος από το πολύκροτο δικαστήριο της 27/05/2008, στο Κορωπί. Δικαζόταν ο Πρόεδρος του συλλόγου «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Παιανίας για τρία εγκλήματα και χωρίς υπεράσπιση ενός Δικηγόρου…!
Ίσως η Θεία Οικονομία ήθελε αποκλειστική νίκη του Μεταμορφωθέντος Χριστού, το όνομα του οποίου εδόθη στο θρυλικό Εκκλησάκι της Χούσμουζας, χωρίς να μοιράση τη νίκη αυτή με ένα δικηγόρο.
Τα γεγονότα εναλλάσσονται με τα διψασμένα ερωτήματα της « Έδρας», σε μία μάχη στοιχείων και αποδείξεων μέσα σε ακραίο, ανακριτικό περιβάλλον εφόσον τα θέματα και οι τεκμηριώσεις άπτονταν λίαν εμπιστευτικών αλλά και άλλης στρατηγικής στοιχείων του Ελληνικού Κράτους και ιδίως του Υπουργείου Εξωτερικών…. Το θέμα πραγματικά καίει!
Δυόμιση ώρες διαδικασίας όπου διελευκάνθη όλο το θέμα περί «Τεμένους», «Πολιτισμικού Κέντρου του Ισλάμ», περί σύγχρονων «Δουρείων Ίππων», αμέσων η εμμέσων της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, περί «αμοιβαιοτήτων σχέσεων» συμβατικών Εθνοτήτων και αντιστοίχων θρησκειών μίας επιβεβλημένης Πανθρησκείας μέχρι τα υποτιθέμενα παραπτώματα (αναφερόμενα ως εγκλήματα), προς Δασαρχείο, Πολεοδομία και Ναοδομία, προκειμένου να βγει στο φως ένας Θυρεός της Πίστεως, ένα Εκκλησάκι, το οποίο όχι μόνον θα εξεδίωκε το Τέμενος του Ισλάμ από την Παιανία με την Θεία Χάρι του αλλά θα
μας θύμιζε και την μεγάλη υποχρέωση που δυστυχώς εδώ και 188 χρόνια δεν πραγματοποιήσαμε προς τον Σωτήρα Χριστό.
1821-2009, 188 χρόνια ντροπής για τους Νεοέλληνες που ενδιαφέρονται για χίλια δυό άλλα εκφυλιστικά προσχήματα, ευτελούς καθημερινότητος εκτός από το «Ευχαριστώ» στον Σωτήρα Χριστό που αφενός μας απάλλαξε από τον Τουρκικό Ζυγό και αφετέρου ευλόγησε την προσφορά αίματος των αγωνιστών Εθνοπατέρων του 1821.
Προς γνώσιν όλων θυμίζουμε ότι η ιδέα περί Τάματος του Έθνους, εθεμελιώθη επισήμως με το «Η» ψήφισμα της Δ Ἐθνοσυνέλευσης της 31/07/1829 αλλά και εν συνέχεια των Βασιλικών Διαταγμάτων από 1834 και 03/04/1838 ΦΕΚ 12, τα οποία τονίζουν ότι επιβάλλεται να πραγματοποιηθεί, το Τάμα του Έθνους, ως μνημείο θυσίας, ευγνωμοσύνης και λατρείας επί ονόματι του Ελευθερωτού Σωτήρος Χριστού.
Ποίος Έλληνας σήμερα γνωρίζει αυτό το Ιερό ψήφισμα; Ποίος πονηρός άνθρωπος η σύστημά μας έκανε να το ξεχάσουμε; Ε λοιπόν όχι! Ο Σύλλογός μας από το 1999 που υφίσταται ομολογών, τονίζει συνεχώς την υποχρέωσή μας αυτή και μεταλαμπαδεύει μέχρις ότου βρεθεί μία Κυβέρνηση η ένα σύστημα που θα παρουσιάσει στις μέλλουσες γενεές ένα μεγαλεπήβολο ναό, δίκην Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως η και μεγαλύτερο, με χρήματα που δεν θα έχουν κλέψει από τον Ελληνικό Λαό…, ούτε θα είναι φερμένα από την ιοβόλο Δύση δίκην «Νέου Δουρείου Ίππου».
Όμως στην εφετινή πανήγυρη της Τετάρτης 19/08/2009 (ν.ημ.). στο εν λόγω Εκκλησάκι του «λόφου» Χούσμουζα Παιανίας, η Χάρις του Σωτήρος Χριστού υπερπλήρωσε τις καρδιές όλων, παρά την εργάσιμη ημέρα και κυρίως μέσα στο κατακαλόκαιρο των αδειών και των διακοπών. Η Χάρις αυτή «μεταμόρφωσε» κατάμεστο τον λόφο από κόσμο Πιστών προσκυνητών που είχαν κατακλύσει τον δρόμο από τον περίγυρο του Ιερού Ναού, προς πάσαν διέξοδον(α) προς το δάσος.
Εξήντα αυτοκίνητα, 350 άτομα και τα απανθίσματα τήΕκκλησίας με τις ευλογίες του Ιερομονάχου π. Γρηγορίου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, έδωσαν το στίγμα και την εικόνα μίας σεπτής εορτής, με ιδιαίτερο εθνικό παλμό και Ορθόδοξο κατάνυξιν.
Στην Παιανία πλέον έγινε θεσμός. Είναι ήδη έθιμο, αποτελεί δεδομένο ορόσημο Πίστεως ότι η ξεχωριστή προσευχή, η προσεγμένη παρουσία «Ιερού Πιστεύω» σε μία ομολογιακή σύναξη Αγιορείτικης Θείας Λειτουργίας, είναι ότι ιερότερο που θα προσπαθούν να επεξηγούν οι μέλλουσες γενεές νεολαίων της Ελλάδος.
Το μήνυμα είναι η εμπέδωση της Θείας Λατρείας ως γνήσια Ορθοδοξία, η έμπρακτη ομολογία Πίστεως, η πάγια αφιέρωσις στα πάτρια δεδομένα, η αναλαμπή από τα σύγχρονα σκοτάδια των Οικουμενιστών και Εβραιομασώνων, κυρίως όμως το πολυλεχθέν «ΟΧΙ» στο Τέμενος του Ισλάμ και το «ΝΑΙ» στο τάμα του Έθνους.
Φυσικά το πόρισμα του Δικαστηρίου ήταν εξόχως πανηγυρικό, μία περίλαμπρος νίκη, ένα θαύμα! Η γενική έκφρασις του Δικαστηρίου υπήρξε αξιοθαύμαστη και επαινετική. Τόσον ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, όσον και ο Εισαγγελεύς της
Έδρας, ενώ στην αρχή ήσαν σκληροί και αμείλικτοι, εφ’ όσον διελευκάνθη η αλήθεια και τεκμηριώθηκε κάθε υπόνοια η αμφιβολία, στο τέλος υπήρξαν κατά Θεόν φωτισμένοι και μας χάρισαν συγκινήσεις μοναδικές, τις οποίες περιστοίχιζαν τα χειροκροτήματα με την αγάπη τους, 100 περίπου άτομα που παρίσταντο αγωνιωδώς.
Αδέλφια συνέλληνες, εμείς οι Παιανιείς και συγκεκριμένα του συλλόγου «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», επράξαμε το καθήκον μας πέρα για πέρα! Επιλέξαμε με το κληρονομικό δικαίωμα που μας προσδίδει το αίμα των προπατόρων μας, αγωνιστών πάντοτε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος να ζήσουμε και να πεθάνουμε ως Έλληνες και Ορθόδοξοι! Ας μας μιμηθούν λοιπόν και άλλοι συνέλληνες στην μαρτυρική επικράτεια. Όπου η «… κάθε συρρίκνωση συνόρων και κάθε μείωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας…», ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ δεν είναι θέμα πολιτικό αλλά “casus belli”…. για τον ένδοξο Ελληνικό στρατό!


ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΓΙΟΥ-ΙΑΤΡΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ-ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΠΑΙΑΝΙΑΣ