ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ... ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!

ΟΙ «ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ

Όταν διαβάσαμε το κείμενο αποκήρυξης του Πατριάρχη Ειρηναίου από μέρος της Αγιοταφικής αδελφότητας (34 άτομα εκ των οποίων οι 12 υπέγραψαν με αντιπρόσωπο επί συνόλου 18 Αρχιερέων 115 Ιερομονάχων και μοναχών και 25 δοκίμων – Ημερολόγιο Παναγίου Τάφου 2005), όπως αυτή καταχωρείται στη Διδακτορική διατριβή του Αρχιεπισκόπου Ιόππης Δαμασκηνού «Η Διοικητική Οργάνωσις του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων» (σελ. 326-330) ανατριχιάσαμε· Αρχίζει με το διαβιβαστικό του Μητροπολίτη Πέτρας Κορνηλίου που περιλαμβάνει τον Πασχάλιο Χαιρετισμό ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και μετά: «Ο Πατριάρχης κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ διακατέχεται από πνεύμα ψευδολογίας, εκκλησιολογικής παρανοήσεως, υποβαθμίσεως της λειτουργίας του συνοδικού συστήματος, ανευθύνου διαχειρίσεως της περιουσίας του Πατριαρχείου… Δεν δύναται να εξασκήση τα καθήκοντά του ως μη βασιζόμενος εις την κανονικήν τάξιν, συνήθειαν και νόμον του Πατριαρχείου. Ουδέποτε ήνωσε, ούτε δύναται να ενώση την Αγιοταφικήν ημών αδελφότητα περιφρονών τα δικαιώματα και προβλήματα των Αγιοταφιτών, εκδιώκων, κατηγορών, υβρίζων και καταρώμενος, μη σεβόμενος ακόμη και το Αρχιερατικόν αξίωμα. Διακατέχεται υπό μεγίστου αισθήματος ανασφάλειας και δικομανίας κατασκανδαλίζων τους ευσεβείς προσκυνητάς… Μετά τοιαύτης συμπεριφοράς δεν έχει δικαίωμα να παραμένη εις την θέσιν αυτού. Η μόνη διέξοδος εκ της κατατάσεως είναι η εύσχημος αποχώρησίς του… Συνειδητοποιήσαντες πάντα ταύτα ευρέθημεν ομονοούντες εις την απομάκρυνσίν του. Προς τον σκοπόν αυτόν συνυπεγράψαμεν η πλειονότης των Αρχιερέων και πλείστοι όσοι εκ των Αγιοταφιτών αρχιμανδριτών και λοιπών κληρικών. Καθιστούμε τον Πατριάρχη Ειρηναίο υπόδικο ενώπιον Μείζονος συνόδου Νομοκανονικής Αρχής μη αναγνωρίζοντες από τούδε εις αυτόν το δικαίωμα συγκλήσεως συνόδου και ουδεμίαν απόφασιν αυτού.»

Αν το κείμενο είχε γραφεί σε οποιαδήποτε συντεταγμένη πολιτεία οι υπογράφοντες θα είχαν παραπεμφθεί στο δικαστήριο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Λαμβανομένων δε υπόψιν των αριθμητικών συσχετισμών της αδελφότητος όπως αναφέρονται παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς ότι η γνώμη μιας οργανωμένης μειοψηφίας επέβαλε το πραξικόπημα στην Σιωνίτιδα Εκκλησία. Το τραγικό είναι ότι οι ορθόδοξες Εκκλησίες με την συμμόρφωση προς το αποτέλεσμα της Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη υπονόμευσαν και αυτές το δικό τους μέλλον.

Επίσης υπάρχει μια άλλη δραματική πραγματικότητα. Δυόμιση περίπου μήνες πριν, η σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων είχε απορρίψει μετά βδελυγμίας συκοφαντικά δημοσιεύματα κατά την αδελφότητας και του Πατριάρχη, τα οποία προσπαθούσαν να μεταφέρουν το νοσηρό κλίμα που επικρατούσε στην Ελλαδική Εκκλησία, στα Ιεροσόλυμα και καλούσε όσους από τους Αγιοταφίτες εξετράπησαν να μετανοήσουν από το παράπτωμα της τυρείας και της φατρίας και αποκαλούσε «παρασυναγωγή» και «φατρία» κάθε σύναξη δήθεν συνόδου χωρίς την παρουσία του Πατριάρχη Ειρηναίου, με σκοπό να ειρηνεύσει και πάλι η Σιωνίτιδα Εκκλησία.

Δύο από τους προσυπογράφοντες την συνοδική απόφαση υπέγραψαν και την αποκήρυξη. Ο Θαβωρίου Θεόφιλος και ο Αβήλων Δωρόθεος δι’ αντιπροσώπου του, του Θαβωρίου Θεοφίλου!!! Το πρόβλημα ήταν να ανοίξει η κερκόπορτα. Και με την αποκήρυξη η κερκόπορτα άνοιξε. Όπως θα καταλάβει και ο πλέον αδαής περί τα εκκλησιαστικά μόνο δογματικό ή θρησκευτικό δεν ήταν το πρόβλημα του 2005. Στην αναφορά τους η τριμελής Πατριαρχική αντιπροσωπεία (Κυδωνίας Ειρηναίος–σημερινός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, Φιλαδελφείας Μελίτων και Βασίλειος Γοντικάκης, ηγούμενος μονής Ιβήρων) αναφέρουν ότι και μετά την συνάντηση που είχαν κατά την αναχώρησή τους προς Ιεροσόλυμα με τον τότε Υφ.Εξ. Π. Σκανδαλάκη, στόχος της αντιπροσωπείας: θα έδει να είναι η παραίτησις του Πατριάρχουν Ειρηναίου. Επίσης αναφέρουν ότι εκτός των επισήμων συναντήσεων της αντιπροσωπείας με τον Πατριάρχη Ειρηναίο (μια φορά) και με την ορισθείσα τριμελή Επιτροπή (η οποία έγινε πολυμελής με την προσέλευση πολλών στασιαστών συνεργάσθηκαν και συναντήθηκαν μεμονωμένα με πολλά μέλη των Αγιοταφιτών γιατί «…δεν μπορούν να ανθέξουν το αλλοπρόσαλλον του χαρακτήρος αυτού, την αναλήθειαν, τας ύβρεις και την περιφρόνησίν των από τον Πατριάρχη Ειρηναίο και ομολογούν ότι δεν υπήρξε δευτέρα συνάντησις με τον Πατριάρχη διότι κατά την πρώτη παρίσταντο και άλλα πρόσωπα και γυναίκες. Επίσης τονίζουν ότι οι Θαβωρίου Θεόφιλος, Γεράσων Θεοφάνης και Κωνσταντίνης Αρχίσταρχος αποτελούν υγιά πνευματικά στοιχεία…» Και ερχόμεθα στην εισήγηση του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Πανορθόδοξη συνδιάσκεψη (σ. 333-340 του ανωτέρω πονήματος): «…Δεν δυνάμεθα όμως να εκφράσωμεν την ικανοποίησιν ημών διά την τροπήν την οποίαν έλαβε η κατάστασις εις την εκκλησίαν των Ιεροσολύμων ουδέ διά το γεγονός ότι κατέστη επιβεβλημένη κατά την κρίσιν της πλειοψηφίας των μελών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων η όλως σπανία εις την ιστορίαν παύσις του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Ειρηναίου τετραετίαν μόλις μετά την εκλογήν του. Την οδυνηράν αυτήν απόφασιν θα απέτρεπε η οικειοθελής παραίτησις αυτού διά την οποίαν δεν εξέλιπεν ακόμη η δυνατότης… Ο αγαπητός αδελφός ημών κ. Ειρηναίος δύναται ειρηναίω τω τρόπω να ειρηνεύση την εν ταραχή Σιωνίτιδα Εκκλησία παραιτούμενος οικειοθελώς και αξιοπρεπώς. Η διχοστασία και ο σκανδαλισμός ούτος επιβάλλει εις τον Πατριάρχην Ειρηναίον την υποχρέωσιν να αποσυρθή οικειοθελώς διά την Ειρήνευσιν της Εκκλησίας…».

Και ο Καϊάφας θα υπεκλίνετο στην μαεστρία της προβολής της προειλημμένης απόφασης. Τι και αν ο Πατριάρχης Ειρηναίος με την μνημειώδη Εισήγηση – Απολογία του αντέκρουσε μία-μία τις κατηγορίες; Τι και αν λίγες μέρες πριν την πανορθόδοξη συνδιάσκεψη ο Πατριάρχης απηύθυνε ένα μεγαλειώδες διάγγελμα αγάπης προς την αγιοταφική αδελφότητα.

«Αν άθελά μας πέσαμε θύματα και εξαπατηθήκαμε είμαστε εδώ να απολογηθούμε και να επανορθώσουμε μόλις όμως παρουσιασθούν ακράδαντα στοιχεία…

Απαντάμε σε όλους με αγάπη προτάσσοντες κλάδον ελαίας και καταλλαγής και δηλώνουμε πως δεν μας επιτρέπεται να εγκαταλείψουμε το σκάφος της Εκκλησίας ενώ κλυδωνίζεται…».

Εις απάντησιν αυτών η πανορθόδοξη συνδιάσκεψη διέγραψε τον Πατριάρχη Ειρηναίο από τα δίπτυχα (όπως είχε κάνει και για τον Μακαριστό Χριστόδουλο και τον Μακαριστό Διόδωρο ενώ ταυτοχρόνως είχε καθαιρέσει τότε και τους Βόστρων (τότε Λύδδης) Τιμόθεο και Καπιτωλιάδος Ησύχιο, τους οποίους επανέφερε και οι οποίοι πρωτοστάτησαν στα επεισόδια) και η σύνοδος των Ιεροσολύμων η οποία απεκήρυξε την Παρασυναγωγή «καθήρεσε» τον Πατριάρχη Ειρηναίο ως δημιουργούντα «Παρασυναγωγή και σχίσμα!!!» επειδή ελειτούργησε χωρίς την άδεια του Τοποτηρητού!!! και ότι εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι ο κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων… (σ. 342-345).

Αγιοταφίτες πατέρες

Η ευθύνη σας για την σημερινή τραγική κατάσταση του Πατριαρχείου είναι μεγάλη. Με την αποκήρυξη του κανονικού Πατριάρχου κ.κ. Ειρηναίου ο οποίος εξελέγη με κανονικές ψήφους εν Αγίω Πνεύματι εις διαδοχήν του μακ. Πατριάρχου Διοδώρου μετατρέψατε άθελά σας την μητέρα των Εκκλησιών σε μια πολυεθνική εταιρεία, όπου ο πρόεδρος αντικαθίσταται όταν δεν αρέσει στο διοικητικό συμβούλιο ή όταν χάσει την εμπιστοσύνη αυτών που τον στηρίζουν. Δώσατε την δυνατότητα σε εξωεκκλησιαστικά κέντρα να χρησιμοποιούν το Πατριαρχείο και την Εκκλησιαστική του περιουσία κατά το δοκούν και προς ικανοποίηση γεωπολιτικών φιλοδοξιών και ρυθμίσεων.

Σε άρθρο του Meron Rappoport στην εφημερίδα Haaretz (σελ. 304 του ανωτέρω πονήματος) ο συντάκτης αναφέρει: «Το Ισραήλ έκανε μια προσφορά στον Έλληνα Πατριάρχη Θεόφιλο που δεν μπορεί να αρνηθεί. Να μεταφέρει εκκλησιαστική περιουσία στον ίδρυμα Ateret Kohanim με αντάλλαγμα την αναγνώριση του αξιώματός του. Ο προκάτοχός του είχε ανάλογη προσφορά.»

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός αναλυτής για να καταλάβει την αληθινή αιτία της πτώσεως του Πατριάρχου Ειρηναίου. Όμως και σεις πρέπει να αντιληφθείτε ότι χρησιμοποιηθήκατε. Ότι ο άνθρωπος που παραμένει κλεισμένος πίσω από τα κάγκελα που η σημερινή διοίκηση του Πατριαρχείου επέβαλε είναι αθώος και λέει την αλήθεια. Δεν είναι «γαντζωμένος» στον Πατριαρχικό Θρόνο. Στηρίζεται στην αλήθεια. Στην Λυτρωτική αλήθεια του Ναζωραίου που απελευθερώνει. Στην αλήθεια που δεν φυλακίζεται. Και σεις άθελά σας προσφέρετε στην Εκκλησία έναν σύγχρονο Άγιο (πραγματικό και όχι κατ’ επίφασιν), βαρύνετε όμως την γενιά σας και τις επόμενες γενιές των Αγιοταφιτών με τον τίτλο των «φονευτών των δικαίων». Αντιληφθείτε ότι ο τίτλος «Αγιοταφίτης μοναχός» είναι ανώτερος από οποιανδήποτε Πατριαρχικό τίτλο και αυτόν ακόμη του Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Και ο μεν Πατριάρχης Ειρηναίος είναι αποφασισμένος «να πεθάνει επί του Παναγίου Τάφου» όπως ορκίσθηκε. Εμείς όμως τι κάνουμε; Αδιαφορούμε; Συνειδητοποιείστε το λάθος σας. Όλοι κάνουμε λάθη τα οποία υποκινεί ο άρχων του κόσμου τούτου. Για όλα τα λάθη υπάρχει μετάνοια σ’ αυτή τη ζωή. Μόνο ο θάνατος δεν επιτρέπει την διόρθωσή τους.

Και σεις κ. ΘΕΟΦΙΛΕ

Συνειδητοποιείστε ότι δεν είστε εκλεγμένος Πατριάρχης αλλά διορισμένος από ένα σώμα που δεν έχει καμία ισχύ σύμφωνα με τους Ιερούς κανόνες.

Αποκηρύσσοντας τον Πατριάρχη Ειρηναίο αποκηρύσσετε την Αρχιερωσύνη Σας. Στο όνομα ποιού Αρχιερέως που σας μετέδωσε την Αρχιερωσύνη προσκομίζετε τα τίμια δώρα; Διαφορετικά η προσκομιδή σας είναι άκυρη.

Πιστεύετε ότι στερώντας από τον άνθρωπο που σας χειροτόνησε την ελεύθερη διακίνηση και επικοινωνία κατοχυρώνετε τον δικό Σας θρόνο; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι σε μια δεδομένη στιγμή μπορεί να έχετε την ίδια τύχη με τον προκάτοχό σας εάν δεν ικανοποιείτε κάποια εξωεκκλησιαστικά συμφέροντα; Η Πατριαρχεία είναι αυτοσκοπός;

Όταν το διαδίκτυο είναι γεμάτο από φωτογραφίες του Πατριάρχου Ειρηναίου ο οποίος «ουδέν άτοπον έπραξε» και σήμερα βρίσκεται πίσω από τα σίδερα που ετέθησαν με δική σας πρωτοβουλία και κρατάτε σεις ο ίδιος τα κλειδιά, λίγα μέτρα από τον φρικτό Γολγοθά και τον Πανάγιο Τάφο, νομιμοποιείσθε να ομιλείτε για την αγάπη και μάλιστα τη σταυρωμένη και Αναστημένη;

Η αδιάψευστη φωτογραφία του εναγκαλισμού σας εμπρός στα τίμια δώρα με τον άνθρωπο που σας μετέδωσε την Θεία Χάρη και σας ανέδειξε στον τρίτο Βαθμό, της Αρχιερωσύνης είναι η μόνη λύση στο πρόβλημα.

Αγιοταφίτες πατέρες

Διακηρύξτε με παρρησία προς κάθε κατεύθυνση το λάθος του 2005. Ζητείστε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της κανονικότητας στην Σιωνίτιδα Εκκλησία. Τότε θα είσθε δικαιωμένου ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Είτε υπήρξατε άκοντες ή εκόντες θύτες, είτε υπήρξατε θύματα. Η αγκαλιά του Θεού μας χωράει όλους. Ο Χριστός συγχώρησε τους Σταυρωτές του. Δεν συγχώρησε όμως αυτούς που βεβήλωσαν τον οίκο του Πατρός Του και η σημερινή κατάσταση είναι μια βεβήλωση των πλέον ιερών προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης. Και στο χέρι μας είναι να αποκατασταθεί το μελανό αυτό σημείο της Εκκλησιαστικής ιστορίας.