(Ὑπενθύμισις ἀπὸ πέρισυ!)
«ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ»
Στὴ μεγάλη καὶ εὐγενῆ προσπάθεια τοῦ 4ου Διεθνοῦς Συνεδρίου δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου – “CARAVEL” 22-23/05/2008
Πρὸς τὸν Πρόεδρο τοῦ Συνεδρίου κ. Παραρᾶν,
Κ.Πρόεδρε,
Γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα (ὡς κορωνὶς τοῦ πολιτισμοῦ καὶ ἀλληλεγγύης) ζητεῖται πρωτίστως ἀνθρωπίνη συνείδησις, νὰ ἀποδώσει δικαιοσύνη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Διαλανθανόντως τῆς κοινῆς ἀντιλήψεως, συμβαίνουν ἀκατονόμαστα, ἀλλεπάλληλα ἐγκλήματα μὲ ἀδικαιολόγητη ἐμπάθεια (ὑπόδειγμα καταπατήσεως ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ λοιπῶν ἐλευθεριῶν τοῦ ἀνθρώπου).
Ὑπὸ τὴν ἀνοχὴ τοῦ σημερινοῦ πολιτισμένου κόσμου παραβιάζονται ἀκόμα καὶ τὰ συνταγματικὰ δικαιώματα τῆς ὡς ἄνω μονῆς ὡς ἴσων Ἑλλήνων πολιτῶν. Στὴν κατάλυση κάθε αὐτονοήτου, δηλαδὴ μέχρις καὶ παραβιάσεως καὶ αὐτῶν τούτων τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων τὰ ὁποία ἐπέλεξαν νὰ ὑπηρετήσουν στὸ «Φάρο» τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ἐπιβάλλεται ἕνας ἀδικαιολόγητος ἀποκλεισμὸς τὸν ὁποῖο ἐπιβάλλει συνενόχως ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Ἐνάντια στὴν ἱστορία, καταστρατηγεῖται ὁ Κ.Χ.Α.Ο. (καταστατικὸς χάρτης Ἁγίου Ὅρους) ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας ἡ ὁποία προέβη στὴ σύσταση νέας παρανόμου ἀδελφότητος ὀλίγων ἀτόμων (πέντε), χωρὶς νὰ πληροῦν τὶς προϋποθέσεις αὐτοῦ (βλ. ἄρ. πρώτ. Φ, 2/34/1440) γιὰ δυὸ κυρίως λόγους:
1ον Γιὰ νὰ πάρουν τὰ χρήματα (5 δισεκατομ. δρχ) ποὺ ἀναλογοῦν στὴν Ι.Μ. Ἐσφιγμένου (προερχόμενα ἀπὸ τὴν Οἰκουμενιστικὴ Δύση)
2ον Γιὰ νὰ ἐκδιώξουν παρανόμως τοὺς 110 νομίμως διαβιοῦντες Πατέρες κατὰ πνευματικὴν συνέχειαν τῶν πάππων πρὸς πάππων διακονούντων ἱστορικὰ τὴν Ι.Μ.Ἐσφιγμένου, μὲ τὴν εὐτελῆ πρόφασιν καὶ κατηγορίαν τοῦ «αἱρετικοῦ ἢ καταληψίου….!»
Ἕνεκα τῶν ἀνωτέρω προέκυψαν οἱ εἰσέτι ἰσχύουσες ἀποτρόπαιες ἐγκληματικὲς ἐνέργειες ὅπως:
ἅ) Πεθαίνουν ἄνθρωποι ἀβοήθητοι καὶ ΑΔΙΑΓΝΩΣΤΟΙ λόγω ἀπαγόρευσης εἰσόδου ἰατρικῆς καὶ φαρμακευτικῆς περίθαλψης στὴν Ἱερὰ Μονή, ἀπὸ τὴν κορύφωση τοῦ διωγμοῦ. Ἀπὸ τὸ 2004 ἕως σήμερα, ἀπεβίωσαν 17 ἄνθρωποι χωρὶς τὴν ἀνθρώπινη φροντίδα καὶ ἰατροφαρμακευτικὴ περίθαλψη.
β) Κινδυνεύει καθημερινῶς ἡ ζωὴ καὶ τῶν 110 μοναχῶν, λόγω τοῦ πρωτόγνωρου ἀποκλεισμοῦ.
γ) Ἀπαγορεύεται ἡ εἴσοδος καὶ ἡ ἔξοδος πρὸς καὶ ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, ὁποιουδήποτε ὀχήματος.
δ) Ἀπαγορεύεται ἡ ἀλληλογραφία μὲ τὸν ἔξω κόσμο ἀπὸ τὰ Ἑλληνικὰ ταχυδρομεῖα (βλ. σχετικὸ ἔγγραφο τῆς Ἱερὰ Ἐπιστασίας ὑπ’ ἀριθ. πρώτ. Φ, 236/14 τῆς 22/09 - 4/10/05.
ἔ) Θεωρεῖται ἀνύπαρκτο τὸ ἄρθρο 18 τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ποὺ ἀφορᾶ κυρίως στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου.
στ) Ληστεύουν στὴν κυριολεξία τὴν περιουσία τῆς ὡς ἄνω Μονῆς μὲ ἄγριες καὶ ἀπάνθρωπες ἐπιθέσεις μὲ λοστοὺς ἢ βαριοποῦλες, ἀξιόποινες μὲν ἀδιανόητες δέ, πράξεις ὑποτιθεμένων «μοναχῶν» ποὺ προστατεύονται ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἐπιστασία.
ζ) Ἀφαίρεσαν τὸ τρακτὲρ τῆς Μονῆς ὡς κύριο μέσο μεταφορᾶς καὶ ἀγροτικῶν καλλιεργειῶν, ὄχι ἐπειδὴ τὸ ἔχουν ἀνάγκη, ἀλλὰ περιτράνως νὰ σαπίζει ἀκινητοποιημένο ἐδῶ καὶ τέσσερα χρόνια.
ἡ) Ἀπειλοῦν ζωὲς μὲ χειροδικίες κατὰ προσώπων (πατέρων τῆς Μονῆς) ἐξ’ ὑποτροπῆς ὅπως πολλάκις παρουσίασαν τὰ τηλεοπτικὰ μέσα της Χώρας.
θ) Ἀπέκοψαν ὅλα τὰ τηλέφωνα.
ἴ) Ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο τῶν πιστῶν προσκυνητῶν καὶ λοιπῶν θρησκευτικῶν τουριστῶν πρὸς τὰ μοναστήρι προφασιζόμενος διάφορα ἀσύστολα ψεύδη.
κ) Ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο καυσίμων (εἶδος πρώτης ἀνάγκης), ἀδιακρίτως τῶν ἀφορολογήτων εἰδῶν.
λ) Ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο τροφίμων καθὼς καὶ ἄλλα εἴδη πρώτης ἀνάγκης (ἐντολὲς ἀγάπης).
μ) Ἀπαγορεύουν τὴ διακίνηση σκαφῶν (μικρῶν ἁλιευτικῶν) ἀκόμα καὶ τὸ ψάρεμα ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι.
ν) Διαστρευλώνουν κάθε ἀλήθεια στὴν προσπάθεια ἀφελληνισμοῦ καὶ «ἀπορθοδοξοποιήσεως», ἔστω καὶ διὰ βίας, τῆς Ἁγιοτόκου Ἑλλάδος μας.
ξ) Ἀντιποίησαν τὴν πρότυπη σφραγίδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἀντικανονικῶς.
ὁ) Δὲν ἐπιτρέπουν νὰ πωλοῦνται ἐργόχειρα τῶν ζηλωτῶν Πατέρων, στὶς Καρυὲς καὶ στὴν Δάφνη.
π) Δὲν παρέχουν ἀπαλλαγὴ τοῦ Φ.Π.Ἃ στὰ διάφορα προϊόντα.
ρ) Δυστυχῶς οὔτε πινακίδες «Α.Ο.», δὲν δικαιοῦνται οἱ ζηλωται.
Ὁ ἀγὼν ἐπιβιώσεως τῆς Ι.Μ Ἐσφιγμένου συμπίπτει μὲ τὴν Ὁμολογία Πίστεως.
Ὅλοι οἱ μοναχοί της ἱστορικῆς καὶ παραδοσιακῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου βιώνουν μία ζοφερὴ κατάσταση καθημερινοῦ τρόμου. Τὰ ἀπαγορευτικὰ μέτρα ἐπιβάλλουν ἕνα ξερίζωμα μέχρις ἀφανισμοῦ, σιωπηλῶς, ὑπὸ τὰ ἔνοχα βλέμματα ὅλων μας.
Ἔντεχνα ἔχουν ἀποκόψει τὸ Μοναστήρι ἀπὸ τὴν ὑποχρεωτικὴ παρουσία του στὴν Ἱερὰ Ἐπιστασία, ὡς νὰ μὴν διαθέτει πλέον τὸ αὐτοδιοίκητον, τὸ αὐτεξούσιον καὶ τὸ αὐτόνομον ποὺ προβλέπει ὁ καταστατικὸς χάρτης τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Οἱ ἐπιμέρους παραβάσεις στὴν καταπάτηση τῶν ἐλευθεριῶν, διαφαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἔκτακτη διπλὴ Ἱερὰ Σύναξη τοῦ 1970 (βλ. συνεδρία ΞΘ΄ - 17/11/’70 καθὼς καὶ ΝΒ΄- 13/11/’71).
Ἡ κατάστασις ἔχει ἐκτραπεῖ μὲ ἕνα ἀνελέητο διωγμὸ ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὸ 1972 ἀλλὰ τὸν γνωρίσαμε σὲ ὅλο τοῦ τὸ μεγαλεῖο τὰ τελευταῖα πέντε χρόνια. Εἶναι φανερὸ ἀπὸ τὴν ἱστορία ὅτι ὅπου καταπατοῦνται τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ οἱ ἀνθρώπινες ἐλευθερίες, ἀκολουθοῦν ἀνεξέλεγκτες καταστάσεις κυρίως ὅταν προκαλοῦν ἠθελημένα ἢ ἀθέλητα τὴν κοινὴ γνώμη καὶ συγκεκριμένα τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες τῶν πιστῶν ποὺ ἀγαποῦν καὶ διατηροῦν τὴν μετάνοιά τους σ’ αὐτὸ τὸ συγκεκριμένο μοναστήρι, τὸ ὁποῖο ἀπ’ τὴ μεριά του δὲν ζητᾶ παρὰ τὰ δικαιώματα τοῦ ἀφ’ ἑνὸς ἀπὸ κάθε ὑπεύθυνο καὶ τὸ χριστιανικὸ πνεῦμα ἀφ’ ἑτέρου ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας.
Δὲν ὑπολογίζουν ὅμως, ὅτι δὲν ἐπιτρέπει ἡ Κυρία Θεοτόκος καὶ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὅρους, κανένα ἄδικο καὶ παράνομο μέτρο ἐναντίον τῶν Ζηλωτῶν της.
Ἀδιαφοροῦν καὶ γιὰ τὸ φλεγόμενο χριστεπώνυμο πλῆθος, ποὺ στηρίζει μὲ κάθε τρόπο τὴν Ι.Μ.Ε. καὶ τὸν Γέροντα Μεθόδιο.
ΟΥΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ… δὲν βλέπετε τὸ φοβερὸν βῆμα τοῦ Κυρίου;
Με εκτίμηση,
Αθανάσιος Παπαγεωργίου- Ιατρός Χειρουργός- Σύλλογος Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.